چراغ خونه ی ما

ستیای من داره اینروزا بزرگ وبزرگتر میشه ... به امیدخدا 5 روز دیگه وارد 5ماه میشه وای باورم نمیشه چقدر زودگذشت هرچی میگذره من یه مامان خوشحال تر تر تر تر میشم ویه مامان عاشقتر هر روز عاشقتر از دیروز .. انگار هر روزی که پامیشی میتونی یه نفرو بیشتر از روز قبل دوست داشته باشی  خیلی خوشحالم که دارمش که هست...واسه ی این روزا از خدا ممنونم...عاشق لبخند خوشگلشم وقتی که تو بغلم میگیرمش انقدر نگام میکنه تا نگاهش کنم وبهش لبخند بزنم اونم با یه خنده از ته دل منو به اوج آسمونا میبره نمیدونید چه ذوقی کردم وقتی هفته ی پیش که خانوم همسایه چند لحظه بغلش کرد فوری لباشو ورچید وبغض کرد و قطره اشکش سرازیر شد که یعنی من مامانمو میخوااااااام  آآآآآآآآآ...

خیلی طول کشید تابیامو خاطرات شمالو بنویسم الانم از خواب بودن ستی جونم نهایت استفاده روکردم وبعداز مدتهااااااااا یه صبحانه ی درست وحسابی خوردمو اومدم اینجا(البته شمال که بودیم میخوردم ولی اینجا دخملی نمیذاره که   )                                                             خلاصه که شمال عین همیشه خوش گذشت قرار بود چهار 5 روزبمونیم وبرگردیم اما بنا به دلایلی بابایی تنهایی برگشت وماچندروز بیشتر موندیم وبازکه بابایی به کارش رسید اومد دنبالمون وبرگشتیم تهران...        ...

اینروزا انقدر سرم شلوغه که نگو البته فکر نکنین کارخاصی میکنماااااا...کار من داشتن یه دخمل به شدت بغلیه که وقتی میخوای بذاریش زمین چنان جیغی میکشه که انگار رو زمین سیخ هست الانم بایه دست دارمش و تکونش میدم وبا یه دست هم تایپ میکنم چون تو بغل بدون تکون رو هم زیاد تاب نمیارههههههه                                                                                                          ...